nieuws
Jonge makers winnen in Leuven

Een van de makers die al tijdens zijn opleiding plaats moest zoeken in zijn prijzenkast is Anthony Nti. Zijn bachelorfilm Boi haalde in 2016 in Leuven de persprijs en de prijs voor beste debuut, nadat hij kort daarvoor tijdens Film Fest Gent zowel de jury- als de publieksprijs won in de Belgische studentenfilmcompetitie. Bijna hetzelfde parcours legt Nti af met DA YIE (Good Night), zijn masterproject aan RITCS. Die leverde hem in oktober de publieksprijs op Film Fest Gent op en nu de juryprijs in de Vlaamse fictiecompetitie van IKL. Wat hem ook op de (lange) longlist van de Academy Awards zet.

Voor DA YIE filmde Nti in zijn geboorteland Ghana een losse vertelling over twee jonge kinderen, Prince en Mathilda, die in contact komen met een schimmige man die hen ronselt en meeneemt naar zijn bende. Hun levendigheid en vele kleuren staan in contrast met de mogelijk duistere toekomst die hen te wachten staat. Sfeerzetting en dynamische in beeld gebrachte impressies regeren boven een strakke narratieve lijn in een uiteindelijk hoopvol verhaal dat is neergezet door het hechte team dat Nti op enkele jaren tijd om zich heen heeft weten te verzamelen.

De prijs voor Beste Debuut ging naar GYRE, Charlotte Lybaerts masterproef voor KASK. Ze observeert en intrigeert, maar blijft met haar erg lange close-ups wat hangen in een slepend ritme. Ze vraagt veel van actrice Alice de Broqueville (Girl), maar na een tijd hebben we haar uitdrukking wel uitgelezen: er is maar zoveel dat een blik kan vertellen. Wel zeer geslaagd is de combinatie van de spanning tussen Alice en haar klasgenoot en de mysterieuze, donkere beelden van een verloren gelopen windhond. Het juryrapport leest: "(...) een film die veel vertelt zonder dat er veel gesproken wordt. De locatie, de casting, het acteerwerk en de uitstekende cinematografie dragen allemaal bij aan de intense sfeer van jeugd en verlangen." Lybaert kreeg naast de debuutprijs ook een felbegeerde VAF Wildcard, waarmee ze 60.000 euro krijgt voor een volgende filmproject.

Een andere vrouw die de spotlight verdiende was Joke Emmers, voor haar acteerprestatie in LIEVE. Ze speelt een bejaardenverzorgster die op het punt staat te bezwijken onder de enorme werkdruk. De film heeft iets van een sensibiliseringscampagne voor de zorgsector, klaar in zijn boodschap empathie te tonen voor een onzichtbaar beroep. Joke Emmers én de verpleegsters die ze vertegenwoordigt, ze leveren inderdaad straf werk.

 Nesting

Voor het eerst deelde het festival ook een Juryprijs voor Beste Cinematografie uit. DoP Maxime Lahousse ontving die voor haar statische, schilderachtige fotografie in Alex Verhaests NESTING. Ook Dries Vanderaerdens cinematografie voor GRAVEN (Tijs Torfs) verdient een pluim. In bijna woordeloze scènes graaft een man met besmeurd wit onderhemd en rode muts – Tom Audenaert lijkt wel weggelopen uit Wes Andersons The Life Aquatic with Steve Zissou – een diepe put op een strand. Close-ups en slow-motionbeelden leggen de nadruk op zijn gedrevenheid, ook al wordt nooit duidelijk waarom hij met een spade meters diep graaft. “Wat ben je aan het doen?” vraagt een passant. “Gewoon …” is het bijna opzichtig omineuze antwoord van de putgraver. De rode accenten verspreid in de film zouden weleens kunnen wijzen op het vuur in hem. Of misschien zijn het … gewoon … rode stippen.

In de animatiesectie had het publiek ook het laatste (en hier enige) woord. Uit een stemming onder kijkers kwam de 2D-tekenfilm CARRIER van student Marijn Grieten (LUCA Genk) uit de bus als lieveling. In dit inderdaad zeer toegankelijke, aandoenlijke verhaal volgen we zeven minuten lang een enorme, gepantserde robot die doelgericht een wereld van uitgestrekte landschappen doorkruist. Per nieuwe omgeving krijgen we een ander kleurenpalet, maar altijd blijft Grieten bij pastelkleuren. Hoewel de robot geen gelaatsuitdrukkingen heeft­ – hij heeft wel ogen maar die bewegen niet ­–, identificeren we ons al snel met hem wanneer we merken dat hij niet graag alleen is. Zijn zoektocht naar gezelschap vormt een eenvoudige, efficiënte vertelling. Snel vergeten maar erg belangrijk bij animatie is de bruitage, de geluiden die aan de beelden worden toegevoegd, wat veel inventiviteit vergt. Marijn Grieten heeft daar zelf voor gezorgd door onder andere met een brievenbus te 'klepperen'. Het resultaat is heel geloofwaardig. De gewaagdere LUCA-stopmotionfilms BALANCE van Timothée Crabbé, goed voor een VAF-Wildcard, en KEEP IT LIGHT van Jorn Mampaey, verdienen ook een vermelding.

De selectie Vlaamse documentaires tot slot kreeg wél een aparte jury toebedeeld. Die verkoos RAKETKANON – I LIVE IN A SOCIETY van Maximiliaan Dierickx boven het fijnzinnig geobserveerde en verbazingwekkend openhartige kind- en jongerenportret HIER. van Sint-Lukasalumnus Joy Maurits, winnaar van de studentenfilmcompetitie op Film Fest Gent. RAKETKANON volgt de gelijknamige Gentse metal-/noiseband tijdens de opnames van hun derde album. Daarbij ontspint zich een gestileerd gefilmde, Vlaamse variant op Some Kind of Monster, de documentaire die de spanningen in Metallica op een soms hilarische wijze blootlegde. Met als running joke de clicktrack die de drummer (en de rest van de band?) in het juiste ritme moet houden, toont ook RAKETKANON opmerkelijk boude uitspraken van zijn personages. Echte vriendschap is er niet in de band, zo klinkt de suggestie, en de muzikanten vitten zodanig op elkaar dat je je kan afvragen of een split niet dichterbij is dan een volgende album. Of zet de behind-the-scenedocumentaire een en ander wat dikker aan? Regisseur Dierickx stopt het niet in zijn film, maar ondertussen weten we dat Raketkanon – na tien jaar en drie albums – in februari 2020 zijn laatste concert speelt. En de clicktrack? Die ‘clickte’ voort …

Palmares

Vlaamse competitie

Beste Fictiefilm: DA YIE van Anthony Nti
Beste Acteerprestatie (Fictie): Joke Emmers in LIEVE
Beste Debuut (Fictie): GYRE van Charlotte Lybaert
Beste Cinematografie (Fictie): Maxime Lahousse voor NESTING
Publieksprijs (Fictie): GRAVEN van Tijs Torfs
Beste Documentaire: RAKETKANON - I LIVE IN A SOCIETY van Maximiliaan Dierickx
Publieksprijs (Animatie): CARRIER van Marijn Grieten

Europese competitie

Juryprijs en publiekprijs: THE TENT van Rebecca Figenschau

VAF Wildcards

Fictie: SUN DOG van Dorian Jespers en GYRE van Charlotte Lybaert
Documentaire: FOR EUNICE van Jaan Stevens
Animatie: BALANCE van Timothée Crabbé
Filmlab: HET HUIS van Elie Maissin

Met medewerking van Lander Luyten

Bron: Filmmagie
Auteurs : Charlotte Timmermans en Bjorn Gabriëls
Coverfoto :  Da Yie